- esterco-
- ► prefijo Componente de palabra procedente del lat. stercus, que significa excremento:■ estercolero.
Enciclopedia Universal. 2012.
Enciclopedia Universal. 2012.
esterco — |ê| s. m. 1. Excremento de animal. 2. Estrume animal ou vegetal para terras. 3. [Figurado] Pessoa ou coisa muito vil. 4. [Popular] Barulho, desordem. ‣ Etimologia: latim stercus, oris, esterco … Dicionário da Língua Portuguesa
estercorário — adj. 1. Que cresce ou vive no esterco. 2. Relativo a esterco. • s. m. 3. [Ornitologia] Ave palmípede, semelhante à gaivota … Dicionário da Língua Portuguesa
estrume — s. m. 1. Substância vegetal ou animal decomposta, simples ou de mistura com esterco, para adubo das terras. 2. Esterco. ‣ Etimologia: latim stramen, inis, o que se estende pela terra … Dicionário da Língua Portuguesa
şterc — s. v. apret, gunoi, impuritate, murdă rie, necurăţenie, scrobeală. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime şterc ( curi), s.n. – Murdărie, rapăn. lat. stĕrcus (Cihac, I, 263; Puşcariu 1642; Tiktin; REW 8245), cf. it. sterco, sp.… … Dicționar Român
estercar — v. tr. 1. Deitar esterco em (terras), estrumar. • v. intr. 2. Expelir excremento (o animal); defecar … Dicionário da Língua Portuguesa
estercoroma — s. m. [Patologia] O mesmo que fecaloma. ‣ Etimologia: latim stercus, oris, esterco + oma … Dicionário da Língua Portuguesa
estercoroso — |ô| adj. 1. Que tem ou em que há esterco. 2. Impróprio de pessoas limpas; imundo. • Plural: estercorosos |ó| … Dicionário da Língua Portuguesa
esterqueiro — s. m. 1. Esterqueira. 2. O que reúne e apanha esterco … Dicionário da Língua Portuguesa